Her yerde gürültü var, oysa sokaklar bomboş. Bu gürültü yumağı azla çok şeyi anlatan, ucu başı olmayan sessiz bir film gibi. Korona virüsü sayesinde herkes virolog, herkes profesör parçası, herkes politikacının alası, herkes galeyanı ateşleme bandosunun elemanı, herkes hop oturup hop kalkanın önde gideni, herkes…
Dünya, teknolojinin nur topu bebeği sanal eğitimle gençleri yetiştirmek için kolları sıvamışken, sağımız solumuz eğitimsizlik. Belki de en iyisi ve her şeyden önemlisi, çocuklara soğukkanlılığı öğretmek. Olur ya belki de ileride, öngöremediğimiz ama hayaliyle yanıp tutuştuğumuz o gelecekte, içten motorlu anında yanan bireylerden sıyrılıp, en azından birkaç saniye de olsa durup düşünen ve soğukkanlılıkla karar verip hareket eden insanlara evriliriz. Ve hatta bağrı açık avaz avaz yırtınan güruhları geçmişte bırakıp, kişisel alana saygının ne demek olduğunu salgın olmadığında da bilen, hapşırıp öksürdüğünde ağzını kapatmayı düşünen ve sıraya insanlarla arasında mesafe bırakarak düzgünce girmeyi adet edinen bir medeniyete kavuşuruz. Belli mi olur?
HENÜZ OKUMADIYSANIZ: MASALSI